23.12.13

καλικάντζαροι

Καλικάντζαροι







Οι καλικάντζαροι ζουν κάτω από τη γη και όλο το χρόνο προσπαθούν με τα πριόνια τους να κόψουν το δέντρο που τη συγκρατεί. Όταν έρχεται η παραμονή των Χριστουγέννων παρατούν τη δουλειά τους και ανεβαίνουν πάνω στον κόσμο των ανθρώπων με σκοπό να κάνουν τη ζωή τους δύσκολη για μερικές μέρες!




Ήρθαν οι Καλικάντζαροι - Λυκοκάντζαροι! Τριχωτοί... Λιγδεροί... άγριοι και πολύ – πολύ κουτοί! Οι καλικάντζαροι δεν είναι πάντα αστείοι! Είναι άγριοι, τρομακτικοί, αλλόκοτοι και λιγδεροί. Αλλοτε είναι θεόρατοι κι άλλοτε μια σπιθαμή. Αλλά είναι πάντα πεινασμένοι, πάντα έτοιμοι για καυγάδες, μαγαρισιές, χαλασιές και βρωμίσματα. 

Έχουν πάρα πολλά ονόματα, το ένα πιο περίεργο από το άλλο! Κι αυτό δεν είναι το χειρότερο! 
Το χειρότερο είναι να ιδεί κανείς πως μοιάζουν! Μοιάζουν....
Έχουν μεγάλη μύτη, τριγωνικά πεταχτά αυτιά, μεγάλα πέλματα και μακριά δάχτυλα. Τα μαλλιά τους είναι πάντα ανακατεμένα και σκονισμένα αλλά τα κρύβουν καλά κάτω από τους γούνινους σκούφους τους. Τα ρούχα τους είναι χοντρά και κουρελιασμένα ενώ μερικοί δεν φορούν καθόλου ρούχα γιατί ζεσταίνονται πολύ! Δεν κυκλοφορούν ποτέ ξυπόλυτοι. Άλλοτε φορούν παπούτσια που η μύτη τους είναι στριφογυριστή προς τα πάνω και άλλοτε παπούτσια σιδερένια!




Οι καλικάντζαροι είναι πολύ σκανδαλιάρηδες! Πηδούν από το ένα δέντρο στο άλλο και από στέγη σε στέγη. Όταν οι άνθρωποι πέφτουν για ύπνο ψάχνουν για χαραμάδες ή ανοιχτά παράθυρα για να τρυπώσουν μέσα στα σπίτια. Πολλές φορές γλιστρούν και από τις καμινάδες και κυλιούνται μέσα στις στάχτες. Δεν μπορούν να βλέπουν τακτοποιημένα σπίτια! Ανοίγουν τα ντουλάπια της κουζίνας και αδειάζουν τα τρόφιμα, ρίχνουν τα μαξιλάρια από τους καναπέδες κάτω, αναποδογυρίζουν τα βάζα και τα χαλιά και σκορπούν τη ζάχαρη άχνη από τους κουραμπιέδες σε ολόκληρο το σπίτι.






Οι άνθρωποι δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν από τους καλικάντζαρους. Το μόνο που κινδυνεύει είναι η τάξη και η καθαριότητα του σπιτιού τους. Αν κλειδώνουν καλά τις εξώπορτες και ασφαλίζουν τα παράθυρα όλα θα παραμείνουν στη θέση τους ως το πρωί.


Δεν είναι λίγες οι φορές που μέσα στην ησυχία της νύχτας ακούγονται τα ποδοβολητά τους πάνω στα κεραμίδια. Οι καλικάντζαροι κάνουν διάφορους θορύβους για να τρομάζουν τους ανθρώπους και να δηλώνουν την παρουσία τους. Ξέρουν, όμως, ότι η παραμονή τους πάνω στη γη κρατάει μέχρι την παραμονή των Θεοφανείων. Μετά τον Αγιασμό των υδάτων οι ξύλινες καταπακτές, που οδηγούν στον κόσμο τους, κλείνουν και δεν ξανανοίγουν μέχρι την επόμενη χρονιά. Γι’ αυτό φροντίζουν να έχουν επιστρέψει πίσω στην ώρα τους παίρνοντας φυσικά μαζί τους όλα τα λάφυρα από τα σπίτια που μαγάρισαν!

Εύη Νικολαϊδου

Άλλες ονομασίες
«Καρκάτζια», «Καλκατζόνια» ή «Καλκατζάνια», «Καλκάνια», «Καλιτσάντεροι», «Καρκάντζαροι», «Σκαλικαντζέρια», «Σκαντζάρια», «Σκαλαπούνταροι», «Τζόγιες», «Λυκοκάντζαροι» και «Κωλοβελόνηδες», καθώς και τα θηλυκού γένους: «Καλικαντζαρού», «Καλικαντζαρίνες», «Καλοκυράδες», «Βερβελούδες» κ.ά.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου